ارتباط سطح اسید اوریک و بیماری نقرس - گفتمان برتر

مترجم: شیما سادات قائم مقامی

منبع:راسخون

این مقاله به بیان ارتباط میان سطح اسید اوریک خون و بیماری نقرس می پردازد. در ادامه به آنالیز مواد غذایی که سطح اسید اوریک را تحت تأثیر قرار می دهند و در نتیجه موجب درد مفصلی که یکی از علائم اصلی نقرس می باشد، می گردند و هم درمان های خانگی این بیماری می پردازیم.

سطح بالای اسید اوریک در خون موجب تشکیل کریستال های اسید می گردد و هنگامی که این کریستال ها در مفاصل اندام ها رسوب می نماید، فرد درد شدیدی به خصوص در یکی از مفاصل پا احساس می نماید. این عارضه در پزشکی نقرس نامیده می گردد که نوعی آرتریت یا التهاب مفصل است. در صورتی که بیماری به طور صحیح تشخیص داده نگردد، کریستال ها در مفاصل یا بافت های اطراف رسوب می نمایند و تبدیل به توده های سخت می گردند. این توده ها تافی نامیده می شوند. در ابتدا به آنالیز سطح طبیعی اسید اوریک در خون و علائم بیماری نقرس می پردازیم.

سطح اسید اوریک در خون

سطح طبیعی اسید اوریک 3 تا 7 میلی گرم در دسی لیتر است. اسید اوریک ضمناً متابولیسم پورین فراوری می گردد و به وسیله ادرار از بدن دفع می گردد. اگر بدن نتواند مقادیر بیشتر اسید اوریک را به وسیله ادرار دفع کند (اختلال عملکرد کلیه)، یا بدن مقادیر بیشتری از آن را فراوری نماید، سطح اسید اوریک در خون بالا می رود. این سطح بالا ممکن است به طور جدی سلامت فرد را تحت تأثیر قرار دهد. پورین ها، ترکیبات نیتروژن داری هستند که به طور طبیعی در انواع مواد غذایی مانند قارچ ، نخود فرنکی سبز، سبوس گندم، محصولات گوشتی و ماهی یافت می گردند. فرد مبتلا به نقرس می بایستی از مصرف مواد غذایی غنی از پورین خودداری نماید.

سطح پایین اسید اوریک نادر است. بیماری های کلیه یا کبد، تماس های مکرر با مواد شیمیایی سمی و بیماری های ژنتیکی (نقص های ژنتیکی) معمولاً عامل سطح پایین اسید اوریک خون می باشند.

تشکیل کریستال های اسید اوریک هنگامی رخ می دهد که سطح اسید اوریک بیشتر از 6.8 میلی گرم در دسی لیتر (0.4میلی مول در لیتر) می گردد. بنابراین، سطح بالای 6.8 میلی گرم در دسی لیتر اسید اوریک خطرناک تلقی می گردد. افراد مبتلا به نقرس می بایستی سطح اسید اوریک خون خود را در حدود 6 میلی گرم در دسی لیتر (0.35میلی مول در لیتر) حفظ نمایند. سطح کمتر از 6 معمولاً بی خطر است، اما 6 تا 6.8 خطرناک در نظر گرفته می گردد و بالاتر از 6.8 برای بدن مضر و آسیب رسان است.

آزمایش ساده خون که به اسم تست اسید اوریک شناخته می گردد به میزان گیری سطح آن در خون یاری می نماید. سطح بالای اسید اوریک در خون هایپر اوریسمی نامیده می گردد و این شرایط در مبتلایان به نقرس، دیابت، هایپو پاراتیروئیدیسم، مسائل کلیوی و مسمومیت با سرب دیده می گردد. بعلاوه اسید اوریک بالای خون از جمله عوارض جانبی شیمی درمانی و رادیوتراپی می باشد. سالانه میلیون ها نفر از افراد جوان و پیر مبتلا به نقرس تشخیص داده می شوند.

علائم

سطح بالای اسید اوریک و حملات نقرس در ارتباط با یکدیگر می باشند. بالا رفتن سطح اسید اوریک در خون موجب تشکیل و رسوب کریستال ها در مفاصل به خصوص در پا می گردد. علائم نقرس شامل موارد زیر می باشد:

-درد شدید در مفصل کوچک انگشت بزرگ پا

-درد شدید در مفاصل مچ پاها، زانوها، مچ دست ها، انگشتان و آرنج ها

-قرمزی پوست در مفصل آسیب دیده

-افزایش درد و حساسیت در ناحیه مفصل آسیب دیده

-تب

-گرمی و تورم در اطراف مفصل آسیب دیده

-دردی که ساعت ها تا روزها ادامه پیدا می نماید.

-ممکن است بدون درمان درد از بین برود اما زمان بر است.

-درد و تورم ناگهانی

-حملات حاد تکرار شونده درد و تورم

-در صورتی که درد زانو وجود داشته باشد، خم کردن پا با محدودیت و دشواری همراه است.

-سختی و دشواری در راه رفتن

درمان های خانگی

برای جلوگیری از سطح بالای اسید اوریک، شما بهتر است رژیم غذایی پیشگیری نماینده از نقرس را دنبال کنید. مبتلایان به نقرس می بایستی از مصرف گوشت، غذای دریایی، سبزیجات، بعضی گیاهان از جمله اسفناج، گل کلم، مارچوبه، قارچ ها، الکل و سایر موارد خودداری نمایند. افرادی که اضافه وزن دارند بهتر است رژیم غذایی به منظور کاهش وزن را دنبال نمایند. این کار سبب کاهش تعداد به وسیله مصرف C حملات و هم شدت حمله ها می گردد. درمان طبیعی نقرس شامل ورزش منظم، دریافت کافی و مناسب ویتامین

میوه ها و آب میوه ها، شستشوی پاها در آب زنجبیل به مدت 30 دقیقه، و استفاده از خمیر پودر خردل و گندم (در نسبت های برابر) در موضع مفاصل دردناک و نوشیدن مقادیر فراوان آب در طول روز می باشد. گیلاس، سیب و موز برای درمان نقرس بسیار مفید است.

هر فرد پیر یا جوان ممکن است به نقرس مبتلا گردد، اما این بیماری در مردان شایع تر است. زنان پس از یائسگی در معرض خطر بیشتری می باشند. از دست دادن آب بدن، جراحت، دمای بالای بدن، وعده های حجیم غذایی، مصرف بیش از میزان الکل، ضربه اخیر یا جراحی می تواند موجب حمله نقرسی گردد. بیماری نقرس نوعی بیماری مزمن پیشرونده است و مراقبت و درمان طولانی مدت این بیماری نقش مهمی در پیشگیری از حملات بعدی دارد.

/ج

منبع: راسخون