عزم روسیه برای احداث پایگاه دریایی در سودان - گفتمان برتر

همراه دور زمین باشید و با تور روسیه ارزان از کاخ کرملین دیدن کنید و در شهرهای زیبای مسکو و سوچی گشتی بزنید و خاطرات زیبایی برای خود رقم بزنید.

به گزارش گروه بین الملل خبرنگاران، روسیه در نظر دارد تا یک پایگاه دریایی در دریای سرخ در سودان ایجاد کند. مسکو سالهاست ارتباطات خود را با این کشور آفریقایی و حضور در منطقه مهم استراتژیک تقویت نموده است. حال خبرگزاری دویچه وله عربی این سوال را مطرح نموده که دلایل روسیه برای ایجاد این پایگاه دریایی در سودان چیست.

این خبرگزاری امروز (دوشنبه) در گزارشی به این موضوع پرداخته و جنبه های مختلف آن را آنالیز نموده است. بر اساس این گزارش، اگر احداث این پایگاه طبق خواست ولادیمیر پوتین پیش برود، روسیه می تواند برای اولین بار از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، پایگاه دریایی جدیدی در خارج از این کشور ایجاد کند.

در اواسط ماه نوامبر، رئیس جمهوری روسیه، وزارت دفاع این کشور را مکلف کرد تا توافق نامه ای را در این زمینه با سودان امضا کند. بعد از بندر طرطوس در سوریه، این پایگاه نه تنها دومین پایگاه دریایی روسیه در منطقه خاورمیانه و آفریقای شمالی خواهد بود، بلکه در کل دنیا نیز به استثنای شبه جزیره کریمه که ضمیمه خاک این کشور شده، از اهمیت بیشتری برای مسکو برخوردار است.

طبق پیش نویس توافق نامه منتشر شده توسط روسیه، ایجاد پایگاه لجستیکی و عملیات تعمیر در دریای سرخ فراهم می گردد و به نیروی دریایی این کشور اجازه می دهد تا 300 نیروی نظامی در آن پایگاه مستقر کند. همچنین روسیه می تواند همزمان چهار ناو جنگی از جمله کشتیهای دارای موتور هسته ای را در این پایگاه نگه دارد و این به احتمال زیاد برای زیردریایی های هسته ای در نظر گرفته شده است، زیرا ناوگان روسیه فقط یک رزمناو موشکی پطرس کبیر در اختیار دارد که با انرژی هسته ای کار می نماید و دومین رزمناو هم اکنون در حال ارتقا است و به همین دلیل روسیه به دنبال ایجاد پایگاه دریایی در سودان است.

دویچه وله عربی نوشت که چرا روسیه به پایگاه دریای سرخ و چرا به طور خاص در سودان احتیاج دارد.

به نوشته این خبرگزاری، اتحاد جماهیر شوروی زمانی پایگاه هایی در اتیوپی و سومالی داشت و این واکنش به پایگاه دریایی آمریکا در اقیانوس هند بود. به نظر می رسد امروز دریای سرخ به عنوان منطقه ای و دروازه ای به قاره آفریقا برای مسکو باشد.

به همین دلیل افسران بازنشسته نیروی دریایی روسیه مانند ویکتور کراوچنکو رئیس ستاد پیشین نیروی دریایی این کشور در رسانه ها احتیاج به پایگاه دریایی در سودان را برای مقابله با دزدان دریایی در شاخ آفریقا توجیه می نمایند.

کراوچنکو در مصاحبه ای با خبرگزاری اینترفاکس گفت: این یک منطقه پرتنش است و حضور نیروی دریایی روسیه در آنجا لازم است و بعداً به یک پایگاه کامل تبدیل خواهد شد.

کارشناسان به دویچه وله گفتند که ایجاد این پایگاه برای حفظ ظاهر روسیه به عنوان یک قدرت دنیای نیز نقش دارد. رولف فیلبرتز سفیر سابق آلمان در سودان که پیش از این رئیس مرکز اطلاعات ناتو در مسکو بود، گفته است: روسیه خود را به عنوان نماینده حاضر در این منطقه مهم دنیا معرفی می نماید. کشورهایی چون ایالات متحده آمریکا، فرانسه، چین و دیگران پایگاه های دریایی در دریای سرخ در کشور جیبوتی دارند و به گفته رسانه ها، روسیه نیز برای ایجاد این پایگاه ابراز تمایل نموده، اما تا به امروز پیروز نشده است.

به گفته این دیپلمات سابق، روسیه فقط به دلیل حضور غرب در آنجا نمی تواند مسیرهای تجاری در دریای سرخ را قطع کند. از نظر روسیه جدا از درگیری بالقوه با غرب، سناریوهای بحران منطقه ای نیز وجود دارد که می تواند وجود این پایگاه را قابل قبول کند.

الکساندر گلز روزنامه نگار ارتش روسیه در این باره معتقد است که این پایگاه نه تنها موجب اعتبار روسیه می گردد، بلکه استخراج مواد اولیه و توانایی قطع راه های تجاری در صورت درگیری با غرب را از دیگر دلایل احتمالی برنامه های مسکو در آفریقا می داند.

دویچه وله نوشت که آیا سودان کلید ورود روسیه به آفریقا است. آنیتا وبر از بنیاد علوم و سیاست های برلین (SWP) با اشاره به جنگ در یمن که چندین کشور منطقه از جمله سودان در آن درگیر شده اند، گفت: دریای سرخ به یک کانون ژئوپلیتیک تبدیل شده است.

وبر اضافه کرد: سودان از نظر راه های تجاری بسیار اهمیت دارد و این مسئله برای روسیه بسیار مهم است، زیرا قدرت بیشتری پیدا می نماید.

تا چند سال پیش، روسیه و سودان همکاری نزدیکی با یکدیگر نداشتند و این رویکرد در سال 2017، زمانی که پوتین از رئیس جمهوری وقت عمر البشیرسودان در سوچی استقبال کرد. به طور آشکارا شروع شد.

خلود خیر از مرکز دانش و کار (ISP) در خارطوم در این ارتباط گفت: این یک نشانه قوی از طرف البشیر و دولت روسیه برای همکاری با یکدیگر بود، در حالی که کشورهای دیگر چنین کاری نکردند.

به گزارش دویچه وله، پیشینه این واقعیت این است که سودان در لیست حامیان تروریسم ایالات متحده واقع شده است و البشیر توسط دادگاه بین المللی کیفری به جنایات جنگی در دارفور متهم شد. در حال حاضر، سودان به دنبال حذف نام خود از این لیست و خاتمه سالهای انزوا است.

البشیر در سال 2017 و در دیدار با پوتین با انتقاد از ایالات متحده، سودان را کلید روسیه در آفریقا خواند و از یک پایگاه دریایی صحبت کرد که به نظر می رسد به عنوان یک محافظ در برابر واشنگتن باشد. سپس گزارش هایی در خصوص استخراج طلا در سودان توسط شرکت های روسی و حضور وابستگان ارتش ویژه موسوم به گروه واگنر منتشر شد.

به گزارش روزنامه انگلیسی تایمز هنگامی که قیام علیه البشیر در خاتمه سال 2018 شروع شد، حدس ها در خصوص مشارکت این وابستگان نظامی در سرکوب اعتراضات مطرح شد، اما مسکو آن را تکذیب کرد.

از زمان سقوط البشیر در آوریل 2019، سودان توسط شورای مستقل متشکل از غیرنظامیان و نیروهای نظامی اداره می گردد.

روسیه در گذشته همه انرژی خود را برای حمایت از البشیر به کار گرفت و اکنون به دلایلی از جمله استخراج سودآورترین منابع این کشور یعنی طلا شرکت می نماید. طلا یکی از منابع اصلی درآمد اقتصاد سودانی است که از تحریم ها، فساد و تورم رنج می برد.

در خاتمه این گزارش آمده است: هنوز معین نیست که آیا روسیه، سودان را به عنوان سکوی پرشی در منطقه می داند یا نه. واقعیت این است که مشاوران و وابستگان نظامی روسیه حداقل در دو کشور همسایه سودان، لیبی و جمهوری آفریقای مرکزی دیده شده اند.

به نظر می رسد، این بخشی از استراتژی مسکو برای احیای روابطی است که از دوران اتحاد جماهیر شوروی وجود داشته و روابط جدیدی را با کشورهایی مانند سودان شروع می نماید. یکی از اقدامات در این راستا، اولین نشست روسیه - آفریقا در پاییز سال 2019 در سوچی بود که رهبر جدید سودان نیز در آن شرکت داشت