شمار گورهای قربانیان جنگ مواد مخدر در مکزیک به 3000 رسیده است
به گزارش گفتمان برتر، طبق اولین آمار ارائه شده از سوی دولت مکزیک، در سراسر این کشور بیش از 3 هزار گور کشف شده که حاوی اجساد قربانیان جنگ های خشونت بار مواد مخدر در این کشور است.
به گزارش خبرنگاران به نقل از گاردین، کارلا کوئینتانا، رئیس کمیته ملی تجسس مکزیک، اعلام کرده است که 4874 جسد در 3025 مدفن پیدا شده و بسکمک از این قربانیان هنوز هویت نامشخصی دارند. این کمیته، سال پیش جهت کمک به خانواده های مایوسی که بستگان شان ناپدید شده بودند، ایجاد شد.
این مقام کمیته در کنفرانسی خبری می گوید: این آمار وحشتناک است؛ این موضوع درباره تعداد [جسدها] نیست، بلکه درباره هزاران نفری است که در جستجوی بستگان شان هستند و هزاران نفری که در خانه هایشان نیستند.
در پی اقدامات خشونت آمیزی که در سال 2006 و با اقدام نظامی غیر سازنده علیه گروه های سازمان یافته جنایی جرقه زده شد، مسئله ناپدید شدن افراد تبدیل به موضوعی متداول در مکزیک شده است.
پس از موعد مذکور، بیش از 200 هزار نفر کشته شده اند و تعداد مفقودی ها به 40 هزار نفر می رسد؛ اگرچه این آمار نیز به دلیل عدم تمایل دولت به اعلام ابعاد واقعی مشکل، سطحی به نظر می رسد.
این موضوع سبب شده تا حتی خانواده های نا امید، پیشگام تجسس شوند و در جستجوی جسدهای مخفی، با بیلچه و کلنگ راهی کوهستان های پوشیده از برف شوند.
آندرس مانوئل لوپز اوبرادور، رئیس جمهوری مکزیک، در انتخابات سال پیش وعده داده بود تا پایگاه داده ای قابل اتکا ایجاد کند و زیرساخت های تجسس مفقودی ها را -چه زنده و چه مرده- توسعه دهد.
به گفته کوئینتانا، 522 قبر از میان کل مدفن های کشف شده، از ماه دسامبر که دولت جدید بر سر کار آمد پیدا شده است. او هم چنین بر وجود تشکیلات تجسس که خانواده ها را مورد حمایت قرار می دهند و اطلاع رسانی می کنند تاکید کرده است. این هفته طی جستجوی یکی از این گروه های تشکیلاتی در ایالت سینالوآ، چندین کیسه پر از استخوان های انگشت پیدا شد که به نظر می آید هنگام شکنجه قطع شده باشند.
در سطح جهان، آمار بسکمک از گورهای مخفی هم زمان با روز جهانی ناپدیدشدگان (سی ام اوت) منتشر شد؛ این اصطلاح برای اشاره به قربانیانی استفاده می شود که علت ناپدیدشدن شان به نیروهای حکومتی نسبت داده می شود.
در کشورهای آمریکای لاتین، اصطلاح مذکور یادآور دیکتاتوری های نظامی دهه 1970 است که نیروهای حکومتی طی آن، اقدام به گرد هم آوردن و شکنجه دگراندیشان سیاسی در زندان های مخفی می کردند؛ گاهی اجساد آن زندانیان از طریق هواپیما به دریا پرت می شد.
در مکزیکی که امروز شاهد هستیم، اغلب موارد مفقودی به دسته های تبهکاران نسبت داده می شود؛ اگرچه مرز بین نیروهای دولتی و تبهکاران اغلب ناشفاف است. یکی از این مواردِ هم دستی فراگیر، ناپدید شدن 43 دانشجو در سپتامبر سال 2014 است که طی آن، پلیس پس از حمله به دانشجویان، ظاهرا آن ها را به کارتل های مواد در شهر ایگوالا تحویل داده بود.
برای فلیکس پیتا گارسیا که می گوید پسرش در سال 2010 توسط سربازان در شهر ایگوالا ربوده شد، تمایل دولت برای تجسس مفقودی ها خبر خوبی است اما برای تسکین دردش کافی نیست.
او می گوید: بله درست است؛ این مسئله، در زمان این دولت تغییرات زیادی کرده است؛ اما قلب من هنوز در آشوب است.
منبع: خبرگزاری ایسنا