علائم و خطرات سکته چشمی - گفتمان برتر

به گزارش ایسنا، شبکیه چشم و اعصاب بینایی نواحی از چشم هستند که بیشتر درگیر عارضه سکته چشمی می شوند. اصطلاح استروک چشمی یا همان سکته چشمی در شرح چندین بیماری مختلف به کار گرفته می گردد که به دلیل عدم جریان خون کافی به چشم به کاهش قدرت بینایی منجر می گردد. سکته چشمی می تواند موجب از بین رفتن ناگهانی بینایی گردد. خطرات ناشی از سکته چشم جدی هستند و باید به سرعت کنترل شوند.

اگرچه دلایل انواع مختلف سکته چشمی ممکن است متفاوت باشد اما نتیجه تمامی آن ها برابر است با از دست دادن بینایی که در صورت عدم رسیدگی به موقع می تواند دائمی گردد.

شایعترین انواع سکته چشمی شامل انسداد ورید مرکزی شبکیه، انسداد شریان مرکزی شبکیه و نوروپاتی ایسکمیک عصب بینایی هستند.

سکته چشمی معمولا با درد همراه نیست اما موجب کاهش قدرت بینایی و به طور معمول در یک چشم می گردد. از دیگر علائم این بیماری می توان به موارد زیر اشاره نمود: تغییر ناگهانی در قدرت بینایی، تاری دید و احساس فشار و ناراحتی در چشم.

آسیب دیدگی دائمی می تواند تنها در چند دقیقه اتفاق افتد. حتی در صورتیکه قدرت بینایی به سرعت به حالت اولیه خود بازگردد ضروری است به پزشک مراجعه گردد.

پزشک در تشخیص سکته چشمی سابقه پزشکی، بیماری قلبی عروقی و دیگر بیماری ها از قبیل دیابت و فشار خون بالا را آنالیز می نماید. حدت بینایی و میدان بینایی ارزیابی می گردد. با گذشت زمان شبکیه نازک شده و مملوء از رنگدانه می گردد. همچنین ممکن است عروق خونی در چشم علائم دیگری از سکته را در مدت یک هفته تا یک ماه پس از آن نشان دهند.

درصورتیکه لخته خون عامل انسداد جریان خون باشد درمان سکته چشمی با مصرف داروهای حل کننده لخته خون امکان پذیر است. همچنین پایین آوردن فشار چشم در بعضی موارد به جابجا شدن لخته خون یاری می نماید.

به گزارش یو اس نیوز، سکته چشمی با سکته مغزی مرتبط است اما یک عارضه متفاوت از سکته مغزی است. سکته چشمی از کاهش جریان خون ناشی شده و به همین دلیل با سکته مغزی شباهت دارد. همچنین سکته در چشم فاکتور خطرزایی برای افرادی است که سابقه سکته دارند. علاوه بر این، فاکتورهای خطرزایی همچون فشار خون بالا، بیماری قلبی عروقی و سن در بروز هر دو نوع سکته نقش دارند.